روشی که معمولا عهد جدید به روح القدس اشاره می‌کند بازتابی از عهد عتیق است. به عنوان نمونه، عهد جدید از کلمه یونانی نوما (πνεῦμα) که به معنای «روح» است به همان شیوه استفاده می‌کند که عهد عتیق کلمۀ روآخ (רוּחַ) را به کار می‌برد. هر دو کلمه دارای طیف معنای یکسانی هستند که می‌توان آنها را باد، نَفَس، نیروی زندگی بخش حیوانات، روح انسان و ارواح غیر جسمانی ترجمه کرد. ترجمه سپتواجنت (Septuagint یا هفتادگانی، LXX)، (یعنی ترجمۀ یونانی عهد عتیق)، به طور معمول، روآخ را نوما ترجمه کرده است.
به مانند عهد عتیق، در عهد جدید نیز روح خدا با نام‌های گوناگونی شناخته می‌شود. در بسیاری از این موارد کلمۀ نوما به کار رفته است. در اکثر موارد او «روح القدس» خوانده شده است. ولی در عین حال، او «روح خدا»، «روح پدر»، «روح خداوند»، «روح عیسی»، «روح مسیح»، «روح حقیقت»، «روح قدوسیت»، «روح حیات»، «روح فیض» و سایر اسامی مشابه نامیده شده است. این اسامیِ روح القدس در عهد جدید، «روح القدس» را با «روح خدا» در عهد عتیق یکی دانسته، و شخصیت و کار او را توصیف می‌کنند. این نام‌ها او را با پدر و پسر برابر دانسته و او را دارای ویژگی‌هایی مانند راستی، قدوسیت، حیات و فیض معرفی می‌کنند.
در مورد شخصیت روح، عهد جدید بسیار شفاف‌تر و مستقیم‌تر تعلیم می‌دهد که روح القدس یک شخص مجزا در تثلیث است. اما حتی در عهد جدید نیز قوم خدا می‌بایست در درک شخصیت و کار روح القدس رشد کنند. تعالیم عیسی در اناجیل، دربارۀ آنچه یهودیان و مسیحیان در طول خدمت زمینی مسیح درک می‌کردند، دیدی اجمالی به ما می‌دهند. و سایر قسمت‌های عهد جدید به ما می‌آموزند که در نهایت رسولان چه درک کردند و چه چیزی را تعلیم دادند.
#نداگر
