در پاسخ به این سوال، تعداد انگشت‌شماری از گروه‌های مسیحی‌نما و فعال مانند گروه پنطیکاستی یگانه‌پرست مشهور به (Oneness Pentecostal) اعتقادی متفاوت دارند. این گروه معتقد به خدای یکتا هستند اما سه اقنوم (پدر، پسر و روح القدس) که شالودۀ الاهیات مسیحیت راستین است را مردود می‌شمارند.
در این الاهیات (مودالیزم: حالت‌گرایی) اعتقاد بر این است که خداوند در شکل و فرم‌های متفاوتی عمل می‌کند. عیسای مسیح، خداوند است و این خدا در شکل خدایِ پدر و روح القدس نیز آشکار شده است. آموزۀ پنطیکاستی یگانه‌گرا یا «تنها عیسی، Jesus Only ، مسیح در شخصیت پدر، پسر و روح‌القدس با بشر ارتباط داشته است. این الاهیات، قدمتِ تاریخی طولانی دارد و قدمت آن به قرن دوم میلادی باز می‌گردد. تنها یکی از چالش‌هایی که  این نوع الاهیات را در بوتۀ آزمون قرار می‌دهد،  متی ۱۵: ۳- ۱۷ است.  متی چنین می‌نویسد: «اما عیسی چون تعمید یافت، فوراً از آب برآمد که در ساعت آسمان بر وی گشاده شد و روح خدا را دید که مثل کبوتری نزول کرده، بر وی می‌آید. آنگاه خطابی از آسمان در رسید که این است پسر حبیب من که از او خشنودم.»
در این رویداد، سه شخص اقدس و الهی (خدای پدر، مسیح عیسی و روح القدس) حضور دارند. این بدعت الاهیاتی در قرن دوم، توسط پدران کلیسا به شدت محکوم و مردود شناخته شد. در سراسر کتب مقدسه، آشکارا سه اقنوم اقدس بارها به طور مجزا و در ارتباط با یکدیگر معرفی شده‌اند. مراجعه شود به پیدایش ۲۶:۱، مزامیر ۳۰:۱۰۴، یوحنا ۱۶:۱۴.

مفهوم سه اقنوم اقدس (آموزۀ تثلیث) حقیقتی غیرقابل انکار در سراسر کتاب‌مقدس است. این مفهوم فاقد هر گونه ارتباط با مفاهیم مادی و انسانی دارد. چه بسا که هیچگونه مدل قابل قیاس و تشابه مادی برای آن نمی‌توان یافت. و چالشِ اساسی آدمی در درک این آموزه نیز در عدم اثبات منطقی آن است. چه بسا که حتی چنین گروه‌های بدعتی در راستای اثبات نظر خود چاره‌ای جزء چشم‌پوشی از برخی مفاهیم و متون کتاب مقدس ندارند. در کتاب اشعیاء نبی، خداوند بار دیگر به انسان نسیانگر چنین می‌‌گوید: «زیرا خداوند می‌گوید كه‌ افكار من‌ افكار شما نیست‌ و طریق‌های‌ شما طریق‌های‌ من‌ نی‌. زیرا چنانكه‌ آسمان‌ از زمین‌ بلندتر است‌ همچنان‌ طریق‌های‌ من‌ از طریق‌های‌ شما و افكار من‌ از افكار شما بلندتر می‌باشد.» اشعیا ۵۵: ۸- ۹

در خاتمه باید پذیرفت که درک و تعریف خدا با منطق، فلسفه و احساسِ انسانی، تنها تعریف از خدایی می‌کند که شاید برای یک گروه خاص برای زمان محدود قابل قبول باشد. اما آنچه که مسلم است انسان هیچگاه قادر به درک کامل خالق خود نخواهد بود. بالطبع  تعریفی که اولین قانون ده فرمان را به زیر پا قرار می‌دهد: «صورتی‌ تراشیده‌ و هیچ‌ تمثالی‌ از آنچه‌ بالا در آسمان‌ است‌، و از آنچه‌ پایین‌ در زمین‌ است‌، و از آنچه‌ در آب‌ زیر زمین‌ است‌، برای‌ خود مساز.»  خروج ۴:۲۰